“Aşk ile ikbal ile bahtiyar oldum diye “ -E. B. Koryürek ‘in dediği gibi platonik değil de platonikbal şeklinde ele alalım bu gece böylesi makbul olsun gönlümüze su serpilsin…karşılıksız olarak başlayan bu duygu karmaşası baht açıklığıyla sona erme durumu…nasıl?
Enteresan biR şekilde seni sarmalar en başlarda bazen çıkamazsın işin içinden…mantığına sığmaz tee uzaklardan bir insan nasıl kalbime mülk edindi diye…her karşılaştığında kalbini yoklarsın ama kalp kaptırmış her defasında heyecanlanıyor akıl izliyor elinden bir şey gelmiyor olduğu yerde tutuk adeta…uzun süre seyirciliğin devam eder.Başta güllük gülistanlık sevme olgusunu yüreğinde kabartan gururlandıran kıvılcım ya sonrası bir de bu aşka yönelik sadakat.Kimseye bakmazsın sanki onunla yaşıyorsun hayel edersin bol bol ya bir gün olursa diye ne yaparım nasıl olurum sorgularsın.Gördünüz mü nereden nereye koydu seni ,varlığı avucunun içine aldı diyardan diyara yolculuk sürdürüyor.Hazır işler kıvamdayken ve Bböylesine bir güzelliğe erişilmiş duyguda karşılık bulsa güzel sonuç olma durumunda bir düşünsenize kendinizi hayeli bile başka boyut.Bu aşk ikbaline erişse…Madem erişmeyecekti biz böyle merdivensiz kuytuda neden yer aldık kalbin suçunu akıl çekmesi…bu tür cümlelere gerek kalmasa…bu gece ikisi aynı dili konuşarak perde i zulmet olmadan iyi ki dedirtse
!
