Başkaların hikayelerini izler oldum artık. Onların hayallerini,korkularını,maraklarını düşünür oldum. Kalbimde bana yer yoktu. Koca bir boşluğun içindeyim. Ne doldurabiliyor ne de yok sayabiliyordum. Bedenimin...
Please wait ...
Başkaların hikayelerini izler oldum artık. Onların hayallerini,korkularını,maraklarını düşünür oldum. Kalbimde bana yer yoktu. Koca bir boşluğun içindeyim. Ne doldurabiliyor ne de yok sayabiliyordum. Bedenimin...
Zaman her saniyesinden vedalaşırmışcasına akıp gidiyor bizi yoran zaman.. Biriken olaylar her artışında yeni karanlıklar sarıyor etrafımızı ve bizleri yoran düşünceler yerini sessizliğe bırakıyor. Susturuyor bizleri...
Sanırım bizlerin en büyük hatası insanlara olan güvenimizdi. onları bizler gibi görüşümüzdü. İçlerine bakmamıza rağmen her seferinde yanılan bizlerdik. Karanlığımızda onları birer ışık sandık ama...
Bir söz,bir anı,bir bakış ve bir kağıt parçası yetebilir uzun bir bekleyişe... Karanlığın bize hazırladığı tuzağa basmışçasına bekler bizi umutsuzluk,karanlık,yalnızlık... Ne çıkması ne de kurtulması kolaydır...
Birçok kişiden,olaydan,hatta küçük sırrımız olarak kalan acılarımız... çürüte çürüte bitiren aydınlığımızı,karanlık bir kan misali salıverir benliğimize ve ruha işlemeye başlar. Ve bizlere günün sonunda mutluluk...
Input your search keywords and press Enter.