Her kul hata eder! Aynanın karşısına geçmez, özüne inmez misin? Etmez misin ictinâb? Geçici olana gömülmeyi meziyet zanneder insan, oysa imtihândan bahseder kitâb, Ayırt edemez, tanımazki!...

Nedir kalan? Üstelik varmış gibi zaman? Gidenler, gelenler, yeniler ve bitenler, Artık vakti gelmiş yeni bir hayatın, Vazgeçiyorum ne varsa, etmeden tek bir aman, Kaybettim gibi görünen her...

Güneşler doğdu, aylar battı, bulutlar geçti, Hiç mi ders almadın, kibirlerden geçtin, İnlemen aşksızlıktandır, nice aşk vakti geçti, Göremez oldun, kaç vakitte, kaç sanisede ne geldi ne...

Bir başka lezzet, tatlı bir muhabbet, hem sadra bir tıkanıklık ile gelen bin nefes, Ah! Birinden alınıp birine tıkılır insan. Ah! Şu altın kafesler, Muammâsız altın...

Ayân olana bu, sırrı âmâ olana ne hâcet, Hem hayrân olup seyr-î cihân eyleyene bir da'vet, Nârinlik ve mayhoşluk örtüsüne büründüm, Sığlardan berî, sırların diplerdeki dehlîzleri, Neş'eden ferâgat...