Bazen yazmak gerekir Tuvallere ve enstrümanlara. En çok kağıtlara Ama en çok hayatlara… Yazmak gerek yaşanılanları Bir kelimeye sığdırmadan. Sevgi, nefret, hüzün, neşe Aşk, dostluk, mutluluk, endişe, Nice yüzlerce, binlerce kelime… Hepsi bir...

Karanlık bir gecedekiSon ışık yok olan,Hayallerin içindeTutsak olmuş umutlar. Beklentilerin üzerindekiSon heyecan yok olan,Sükûnetin içindeOynaşır mutluluklar. Rüyaların içindekiSon korku yok olan,Özlemlerin ardındaKaybolur uykular. Gecelerin hüznündeSon dizeler yazılan,Kağıtların...

Biliyorum senin rengin mavi. Aşkın rengi kırmızı derler oysa Bence aşkın rengi de mavi. Çünkü sen hep maviyi sevdin Tıpkı benim gibi.

Umutlar; gerçekleri örtemeyecek kadar şeffaflar. Gerçekler; umutları ezecek kadar ağır...

Hayattan insan, insandan zaman, zamandan hayat doğar; insan hayatı, hayat zamanı, zaman insanı tüketir.