-
Olgu Dinçel wrote a new post 2 ay önce
Ölümün sardığı bir dünyadaYaşamı ümit edenlerdik, çaresizceSessizce ağladıkSavaşta ölenlere,Kendimize…Bir tabak yemekten kalanlarıAtarken çöpeAçlıktan karnı şişmişÇocuklar hasret ekmeğe.İnsanlığın unutulmuşluğunu selamladıkTanrı’nın unutmuşluğuna inatTükettik,Hayatı, insanlığı, doğayı, aşkları…Küller bıraktık geride.Savaşlardan artakalanKüllerle boyadık tuvalleri.Savaşın olduğu yerdeRenkler kayıptı, unuttuk.Ne en sevdiğim renk mavi var gerideNe…
-
Olgu Dinçel wrote a new post 1 yıl 10 ay önce
Satın alınmış ruhların katilleriAciz bedenlerin tepesinde kuzgunlarHayatın acınası sahnesindeBir trajedi, her biri ölü oyuncularVampirin etkisinde oynamaktaKaranlığın üstün anlarındaVe anılarda BansheelerÇığlıklarını salmakta.Lich’in iskelet ellerindeSon bulmakta yaşamYaşam enerjisini emenLanetin dokunuşlarındaSonsuz yaşamSonsuz ölüm.Yaşamın sıcaklığıCennet’ten uzakCehennem’de iblisler.Tanrılar ruhların işkencecisiBitmek bilmez acıZamanın dokunuşu.
Hayal et…
-
Olgu Dinçel profil fotoğrafını değiştirdi 1 yıl 10 ay önce
-
Olgu Dinçel wrote a new post 3 yıl 4 ay önce
Bazen yazmak gerekir
Tuvallere ve enstrümanlara.
En çok kağıtlara
Ama en çok hayatlara…
Yazmak gerek yaşanılanları
Bir kelimeye sığdırmadan.
Sevgi, nefret, hüzün, neşe
Aşk, dostluk, mutluluk, endişe,
Nice yüzlerce, binlerce kelime…
Hepsi bir kelime
Ve hepsi hayatın içinde.
Bu yüzden en çok
Hayatlara yazmak gerekir,
Hayatları yazmak tüy kalemle…