Kuşlar gibi Dileğim en uzağa uçmak olurdu Dönmemek asla Gezmek tüm dünyayı Ağaçlar değil gökyüzü olsa yuvam Düşmese aklıma Eski günlerim. Hasret yük olmasa omzuma Özgür olsam sadece Bana...
rüzgarın önüne kattığı kuru yaprağın hüznüdür bendeki nereye savrurduğunu bilmeyen yalnızlık kadar acı bu çaresizlik. dümeni kırık bir geminin telaşıdır bendeki denizin insafına kalmış. fırtınalardan geçebilir miyim? düşüncesi aklımı almış tükenmiş bir kalemin derdidir bendeki, mecburen...
geçmiş zamanlarda kaybettiğimiz aşkları arıyoruz aslında anılarda kalıyor güzel günler hayaletleri kovalıyoruz aklımızdan var olduğunu biliyoruz yokluğunu ıspat etmek bu yüzden zor belkide hüznü saklar bu mısralar üzgünüz ağlıyoruz düşüncesine dalınca yürek bir aşka kanınca kapısı açılıverir yeniden cennet bahçesine
Şair gibi ölmek isterim, Elimde kalemim, Aklımda yazamadığım mısralar Gözlerimden son bir damla yaş akar Bulutlara takılır kalır bakışlarım Burnumda koklayamadığım Çiçeklerin kokusu Tanıyamadığım dostlarım Kalbimde yaşayamadığım Sevdaların sızısı. Yeniden başlamak isterim, Ruhum bedenden ayrılırken Ölümün...
sormadın ki derdini dinlemedin ki hikayesini neden güzdür mevsimi? neden kalbinin derinliklerinde saklıdır acıları? oyunlardan kovulmuş küskün bir çocuktur eylül, hep kırgındır göz yaşlarını yağmur sanırsınız öfkeyle koşarken sokaklarda sert rüzgarlar esip dağıtır her yanı kanar elleri avuçlarındaki...
dilime zor geldi kalbime ağır her evde matem gün kömür karası. güneş bile doğmaya unatır olmuş. biz bilmedik nasıl geçer madende ömrün yarısı tükendi sessizce gün kömür karası. babasız çocuklara anlatamazsınız sebebini onlar kaybetti herşeyini gülüşünü bayramlarını sevinçlerini umutlarını dünyaları bağışlasanız nafile hiç baba sevgisinin yerini...