mavi gökyüzüne hasret kalmış parmaklıklar arasında çok ağlamış bu sürgün hayatını çalmış dağ gibi yiğit ne haldaymış

elinde gazetesi ağzında cigarası arkada çalan adı bahtiyar parçası tek isteği yeşillikler ve gün ışığı dağ gibi yiğit şimdi olmuş acınası

yoldaşlarına…

dünya tersine dönse arılar bel değil de zehir üretse dört mevsim değil her mevsim kış geçse yine de seni severim bilmez misin?

sırtımdan bir çok kez bıçaklasan da aşkımdan yanıp kavrulsam da sana her defasında aldanıp kansam da yine…

sevgi orucumu sevgilim bu? oruç dediğin akşam saati olunca biter ama seninkisi kaç akşamlar geçti daha açılmadı bile sevgilim eğer sensizlik sevapsa ben günahkar olayım yamacıma gel sevgilim yamacıma gel aşk orucu mu sevgilim bu? oruç dediğin gece…

Kendine Hoş geldin….

o kapkara simsiyah renkte duvarlarda nedir öyle? bu ev neden hüzün kokuyor? peki ya neden yerler gözyaşından ıslak? bir taraflardan hıçkırık sesleri duyuyorum doğru mu bu duyduklarım? kafam almıyor. bize neler oluyor? … evet kendine…

80 yaşındaki anneannemin sosyal medyadaki papatyalı profil fotoğrafına yürüyen erkek zihniyetlerinin olduğu bir toplumda yaşıyoruz ben böyle zihniyetlerden gerçek sevgi, saf sevgi beklediğim için özür dilerim. layık olduğunuz yerde yaşamaya devam edin cahili sırtında taşımak oturup konuşmaktan daha kolaydır…

bütün çocuklar sabah olunca kalksın pamuk şeker yesin istiyorum öğlende atlı karıncaya binip sevinç çığlıkları atsın hatta akşam olunca da babalarının kucağında öpücük yağmuruna boğulsun istiyorum …çok mu şey istiyorum? çok mu pembe bir dünya bu cümleler

bütün kadınlar…

umutu ne unut ne de um

sen umutu unutsan da vazgeçsen de o seni unutmaz yarı yolda bırakmazama umutu çok umursarsanda naz yapar sana karşılık vermezöyle bir arkadaştır işte umutbazen sana şakalar yapar gidiyormuş gibi olur ama aslında hep…

ne kadermiş arkadaş yaz yaz bitmiyor en tükenmez kalemi bize gelmiş herhalde … bazen çok yöneliyorum isyana yani isyan etmemek elde değil gibi oluyor sonra düşünüyorum bu derdi gönderenin dermanı da yoldadır diye ne zaman isyana yönelsem birileri diğer…

iki dostum var benim biri neşe hatta lakabı bile var ona mutluluk derlerdiğer dostum ise acı ben ikisini de çok seviyorum çünkü ikisi de bana çok değer veriyor ama her nedense ikisi hiç anlaşamıyor ne zaman ikisini yalnız bıraksam…

kural olmuş üzülmek sen yasak diyorsun…öleceğini biliyormuş sevdiğim ve benden saklamış kurban olduğum gitmeden son sözü de üzülmek yasak olmuş ey ellerini tutarken huzur bulduğum nasıl üzülmeyeyim ben sensiz o ellerini bir daha tutamamak gözlerine bir daha bakamamak kolay…

nasıl olur ya? gözlerime bakıyordun ilk defa ve seni seviyorum diyordun hem de aralıksız hatta elimi bile tutuyordun yanağıma da küçük bi buse kondurdun en sevdiğim şey pamuk şekerden bile almışsın bana nasıl olur ya? kavga etmeden saatlerce…

sigaramdan bir fırt çekip de geldim yazı yazmaya penceremin önündeyim iki bardak da kahvem var gramofon da da klasik bir müzik yoo ben klasik sevmem her zamanki gibi de sen seviyorsun diye açtım sevgilim biraz da senin parfümünden…

iki kere iki dört eder ağlamayan çocuğa meme vermezler ilk Türk devleti Göktürkler Namık Kemal’e de Vatan şairi derler

seninle ben biz eder çabalamayan sana beni vermezler ilk defa gördüm seven insan nasıl gider Sıla Akın’a da çılgın ama…

Belki yanlış deftere yazdık Belki ayrı hikayenin kahramanlarıydık Belki boşuna çabaladık Belki boş sayfa açmalıydık

Boşa kürek çektik anlamsız Çok çabaladık ama cevapsız Bu hayat bize oldukça gamsız Belli ki farklı hikayenin farklı kahramanlarıyız Bu aşkın başrolünde biz oynayamayız

anne bana hep bir şeyi öğretirdin sen yalan söylememeyi sen neden bana yalan söyledin peki anne? hani büyüyünce geçerdi? hani büyüyünce unuturduk? …anne sol yanım çok acıyor anne sanki içerde biri var sımsıkı tutmuş hiç bırakmıyor anne beni acı…

Kumsalda yürüyorum sadece denizin sesi ve martıların sesi var. Bunu huzur diye tarif edebilirim bir tek. Önümde yaşlı bir çift yürüyor ilerisi biraz bataklık olduğu için ponçik amcam ponçik teyzemin elinden tutuyor öylece geçiyorlar orayı. Sonra sarılarak yürümeye devam…

şiirlerin her satırında onu ararsın bir bakmışsın fena kapılmışsın çünkü sen Mecnun’un Leyla’sısın sen bu kalpte belli ki kalıcısın

yaprak rüzgarını arar yağmur bulutunu sorar kalem kağıdına yazar benim kalbim ise senle atar

ellerimde kelepçe bunun kilidi…

gemiyi batır demedik kaptana ama çoktan batırmıştı aşkımıza uğraştık varmak için limana sonu yine hüzün yine fırtına sensizlik zaten en büyük karantina ey sevgili gel de omzumda ağla seninle olmak huzurun tarifi bana

gül olan bendim dikeni batıran sendin…

Barış dümeni savaşa bırakmış belliki İnsanlarımız olmuş savaşa tiryaki Hep bir kargaşa ama çabalar afaki Yurtta sulh cihanda sulh eskidendi

Bahar kokusu çocuk sesi çiçek ve leylaklar Şimdi her yer ceset kokusu ağıt sesi silah ve düşmanlar Durun artık…

senden sonra ne yüzüm güldü ne ruhum sol tarafımda kalbim var ama işlevini yapıyor mu muamma hayat akışım gitmenle tersine döndü trafik ışıkları sarıdan başlıyor mesela hep bir şüphede bırakıyor herkesi arılar bu sefer balını da yapmıyor onca acıdan…