İnsan-lık

Bir kömür çıtırdadı sobanın içinden Ve 301 feryat koptu tek bir yürekten Hem de cayır cayır yanarken. Daha ne kötü olabilirdi ki, Yüzlerce insanın ölümünden? Oysa ne büyük yalanmış...

read more

Mühürlü Başlangıç

Ne kadar unutsam o kadar hatırlıyorum seni şu sıralar. Ne kadar uzaklaşsam o kadar yaklaşıyorum. Şu deniz diyorum; Nereye varır öteki ucu? Ne kadar farklıdır senden? Senden farklılaştıkça sana...

read more

Talihsizler Durağında Son Gece

Seni sevmek, Bulutlara dokunmak gibiydi sevgilim, Uçmak gibiydi. Çünkü maviydin sen, Günbatımı kadar mavi. Ama uçamazmış insanlar, Dokunamazlarmış bulutlara, aya ve yıldızlara. Kanatları yokmuş çünkü, Günbatımını dahi izleyemezlermiş, Sevemezlermiş seni! Bunların hepsini senden bir...

read more

-Gece-

Ben en çok geceleri severim. Bir de bilir misin, Beni geceleri seveni severim. Çünkü sarı değil geceleri saçlarım, Ve yeşil değil gözlerim, Gülüşüm gün ışığındaki gibi parlak değil Ya da...

read more

“Ekmek” Kavgası

            Ben memur çocuğuyum abiler, Bilirim ekmeğimi paylaşmasını, Her daim ezilenin elinden tutmayı. Biz baba ocağında böyle gördük.   Hor görmedim tek bir insan evladını. Bilirim ne acı olduğunu. Ben de hor...

read more

Lice Çocuklar

Ah sevgili Monte Kristo, İnsanlar ölürmüş biliyor musun? Hem de zalimce, haince. Evleri de çiçek kokmazmış, aşları dahi olamazmış kimi zaman. Ah benim güler yüzlü sevgilim, Orada insanlar gülmeyi...

read more
Please wait ...