İÇİMİ DÖKTÜM GECEYE "Bilmek yanmaktır" Ayın ışıkları süzülürken odama, Çığlık atıyorum, en derinde gecenin Duvarlar üzerime üzerime geliyor. Bitip tükeniyorum, Kendini abide sananların Gündüzden kalma ahkamları; Tırmalarken kulaklarımı. Herkes vuruyor birbirini sözcüklerle yüreğinden, Ünlemler...
TANIMLARIN ÖTESİNDE Ben bir kıyısında, Sen diğer kıyısında Yürüyorsun yaşamın. Kaçar gibiyiz, her ikimiz İnsanlarla dolu yalnızlığın içinden. Salmışız ruhumuzu denizlere, Suskunluğumuz içre bir nefes. Birbirimizle sevişiyoruz, Birbirimizi düşünerek, Bedenlerimiz değmeden birbirine. Aynı ayı, aynı...
Sorgulamadılar.. Bilmediler. Söyleyemediler, Unuttular, Hayata dair kendi bildiklerini. Korktular kendilerini anlamaktan Başkaları için yaşadılar Öldürdüler içlerindeki çocuğu, Bir yanları hiç çocuk olamadı Her yerdeydiler fakat hiç var olmadılar. Hiç sevemediler gerçekten, Yıkamadılar ön yargıyı. Zalimin zulmüne...
Please wait ...