Dağıldım. Toplanmam zaman alacak biliyorum. Fakat nereden başlayacağımı kestiremiyorum. Herkesin şu hayatta dönemsel olarak gelen ‘hastalık’ süreçleri oluyor sanırım. Bu süreçler bazen mental bazen fizyolojik olarak uğruyor...

Kalan olmanın vermiş olduğu acıyı yıllar önce görmüştüm. Gideni şanslı saymış, zor olanın kalan olmak olduğunu sanmıştım. Yanılmışım. Gitmenin getirisi olan sorumluluğun altında ezilmek, güçlü...

elimde mum kendimi arıyorum içimde. sokak sokak, insan insan, şehir şehir... bulamıyorum.

bir insanın seni sevmesini sağlamaya çalışmak boğulmak gibi. her nefes almaya çalıştığında ciğerlerin su doluyor, ölmemek için çabalarken daha hızlı ölüyorsun.

bütün o karmaşıklıklar üzerinden dengeyi bulabilmek, bana rağmen benimle yaşayabilmek

dünya kaçtı gözüme yaşanmışlıklar kaçtı ve sevdalar, bazen şarkılar, acı hatıralar, gerçekler, daha çok benlikler, dünya kaçtı gözüme yazdırdı, ağlattı, güldürdü ve en çok da düşündürdü.

İnsan as olan sevgiyi öğrenme yoluna kendini tanımak kabul edebilmekle başlayıp ardından kendini sevmekle devam etmelidir. Sevgiyi keşfetmek için önce kendimizi keşfetmeli ardından kabul...

Bir daha sevebilecek misin böyle? Aldığın her nefes göğüs kafesinden taşar gibi nahoş bir acı verecek mi sana? Kalacak mısın böyle uykusuz gecelerce? Ağlayabilecek...

içimde birbiriyle çelişen iki ayrı kadın var. bir tanesi hayatımda gördüğüm en umutlu, en neşeli, en hevesli kadın. diğeri ise onun tam tersi, hayatımda...

adamın çok arabesk bir sevdası vardı. severken yanıyor, yanıyor sonra sönüp tekrardan yanıyordu. ama içindeki bu kor sevdanın kadına bir zararı yoktu. arada bir bardak su uzatma...

özlüyorum her gün, her gece nefesim nefesimde boğuluyor, uyanıyorum. içimde sürekliliğini yitirmiş bir kalp ritmi bazen atıyor bazen duruyor yoruluyorum.

öyle bir adamdı ki bir akşam sigara almaya diye çıkıp 2 yıl dönmedi. ben beklerdim, bilirdim ki geri gelecek. gelirdi de. severdim geri, severdi....

Önce hissediyorsun Sıcaktan sonra yaşadığını hissediyorsun. Soğuk acı bir şekilde vuruyor yüzüne Gamsızlaştırıyor seni Özgürleştiriyor belki de Ten soluyor Saçlar koyulaşıyor Aynalar yabancı Daha sert bir insan oluyorsun mesela hatta daha az gülüyorsun. daha...

Hissettiklerimi size asla tam anlamıyla anlatamam çünkü içimde fırtınalar kopuyor, kalbim yanıyor alevler içerisinde ve ben uzaktan elim kolum bağlı bu yangın yerini izliyorum....

''Seni kaybedemem'' dedi adam. ''Sen benim ruh halimsin, seninle aram iyiyken iyi kötüyken kötüyüm ben, seni kaybedersem kendimi bulamam. Hayatımda kalman gerekiyor kadın. Sana...

Benim burada aldığım her nefesi O orada verdi. Ben ağladım O sildi gözyaşlarını. Ben daldım O topladı kendini. Ben yazdım O okudu. İki bedende bir ruh olmak hiç bu kadar zor olmamıştı...

Hayatımın en karmaşık kaosuna sürüklenirken sanki kendi mezarımın karşısına oturmuş bir keyif sigarası içiyor gibiydim.

kendini kaybetme fikri onu kaybetme fikrinden daha dayanılmaz hale geldiğinde, kendin adına geleceğinden bile vazgeçebiliyormuş insan. sen beni her seferinde kendimi kaybetmeye mecbur bırakırken...

İnsanlar çift mi yaratılmıştır yoksa bir insani diğer bir insana benzetmek tamamen bizimle mi alakalıdır? Örneğin kadınlar neden sürekli tek bir erkek tipine bağlı kalırken...

bambaşka bir zamanda uyandım. bam-baş-ka. yanımda sen vardın. nefesin kulağımdaydı. duyuyordum. seni. nefesini. duyuyordum. gökyüzünde güneş aynı güneş, gün bir öncekinin tıpkısı belli ki,...

yanlış olduklarını bile bile insanları geziyordum. anılar biriktirmek gibi bir derdim yoktu sadece tanımak çok yeni bir şeydi benim için; öğrenebilmeyi öğrenmek. gezerken insanları, ne...

cesaret edebildiğin için, önce sevebilmeyi sonra sevilebilmeyi öğrettiğin için, dünyanın en güzel kokusunu duyumsayabildiğim için, kelimelerin söylenmek için var olduğunu fark ettirdiğin için, her darda olduğumda yanımda...

İnancını yitirmek bir gücün insana yapabileceği -hatta belki de bir insanın- en büyük kötülüktür diye düşünüyorum. Çünkü bizi var eden, kendimizi, çevremizi ve hatta...

Mesela saçların uzamış bensiz. Aldırış ettiğimde bu zaten. Saçlarının uzamış olması ve benim bunu ilk bakışta fark edecek kadar yanında olamamış olmam.

Küçüklüğümden beri güzel ve iyi olan her şeyin sonu hüsranla bitti benim hayatımda. Çarşamba günü bana yıllardır istediğim kemanı alan ve benim her şeyin...

İçimde ağız dolusu, söylenmesi gereken büyük bir sıfat. Sıfatın sahibi kayıp. Halbuki burada, Benimle aynı mutfakta, aynı masada, aynı salonda. Elimle uzanabileceğim mesafede. Ama yinede kayıp.