Bir hikâyenin sonunu onu kurgulayan mı getirir yoksa karakterler mi seçer kendi kaderlerini? Bir karaktere yeteri kadar irade verilirse onun için yazılan sonu değiştirebilir...

“Hayat bu, hayat,” der İvan Gonçarov, Oblomov adlı kitabında; “kimi ölür, kimi doğar, kimi evlenir. Biz de boyuna yaşlanıyoruz.” Hayat öyle bir hızla akıyor ki,...

“…Küçük çocuk ve herkesin korktuğu hayalet, iki yakın dost oldular. Hayaletin içindeki iyilik ve küçük çocuğun cesaretine bütün kasaba hayran kaldı.” “Hadi bakalım, şimdi yatma...

Birisini gerçekten sevdiğimizi nasıl anlarız? Ya da hissettiğimiz duygunun aşk olup olmadığına nasıl karar veririz? Bunu ayıran kesin çizgiler var mıdır? Neden çok istekli...

Paulo Coelho’nun ‘Simyacı’ isimli kitabında, beni çok etkileyen, şöyle bir cümle geçer; "Bir şeyi gerçekten istersen onu gerçekleştirmen için bütün evren iş birliği yapar."...