Bir çingene pembesidir şimdi
Gözlerinde büyüyen öfken
Sana göre uçuktur o renk
Bana göre kaçık…
Kızınca bir serseri bakar hep gözlerinden
Ateşiyle yakan cinsten
Ben, şaşkınlıkla bir koşu on bir yaşıma giderim
Kendimi kaybederim
Ama aklım hep aynı akıl işte
Hep düş peşinde
Hâlbuki şuracıkta da kalsam,
Çocukluğuma da gitsem
Artık seni bulamayacağım, eminim.