gecenin mavi kıyafeti üstümdeyıldızlar dökülmüş dalgalanan saçlarımabir müzik usulca ruhuma giriyoryumuşak adımlar atıyor ayaklarımkollarım uzanıyor göğebir yılandan daha esnek parmaklarımdansımdır selam sunan özgürlüğe yüzümde buluşuyor esinti ve baharın kokusuyüzüme iniyor…

Bu yüzdendir, kurtuluşu yazmakta bulmak. Harfler,heceler ve kelimelerin gücüne sığınmak… Konuşamaz çünkü bazen insan. İnsan gecenin en derin yerinde kendi dertlerinin, acılarının, kederlerinin damla damla biriktiği o karanlık denizinde boğulur.…

Cümleler ezberşiirler hep birine aitbıkmış kalem yazmaktanderkenbozuldu büyübeş yıkıldı altı kaldıgeçmişimin tersibugünümün onayında biribütün renkler tersine döndüşöyle uzunca karayağız bir delikanlı derdişarkılaruzansam yakınımdasınfakat uzaksın da bir o kadarolmayacağını bilir de…