İçmiş tüm karanlık arsızı geceyi tek bir yudumda
Nenemin seksen yıllık dizlerindeki huzur, boynumda!
Bana bahşettiği delice bir sükutun yansıması;
Bu, ölümün ürkek göz kırpışındaki son iltiması
Vahşetin pençesine düşmüş insan curcunası,
Izdıraplardan bu beğenilen, yaşamın son kapısı.
Küçük, kuytu, lanet bir odada kapalı kalmış ruhum
Annemden yoksun bir gençlik hurrasında on dokuzum
Çaresiz, kendi yitmişlinde kaçak düşmüş burukluğum
Bak… ne kerem kalıyormuş yanıma ne yusufum!
