mesutcakir

@mstcakir

Tarifi olmaz gitmenin: Yola çıkarsın işte, Gururunla, aklınla, kalbinle. Sıkı sıkı tutamazsan eğer, Ardına düşer bir bir, Olduğu yere yığılıp kalır hepsi. Dönemezsin geri, Bir adım bile gidemezsin ileri. Öyle…

Beş parasız dalıp, Öyle doydum ki ben sende, Yüreğimin en alt katındayım şimdi. Dağ gibi birikmiş bulaşık, Ömrüm yeterse yıkamaya, Ödeyeceğim hesabımı.

Bu gidişte veda yok, Göz yaşı yok hüngür hüngür… Arkanı dönüp koşarken, Bakmak yok geri; Ne hali varsa görme işte, Sus. Git! Köprüleri yıka yıka.

Duvağına sarılmıştı düşlerim: Saf, bembeyaz Yüzüne düşen tülü gibi gelinliğin. Görecek hayallerimi benim, Kaldırıp, Alnını öpen. Dokunacak dünyama… Oracıkta gömecek beni, Göz göre göre Saçarak toprağımı, Canlı canlı. Susayacak kalbim…

Bu zamana kadar duymuyormuşum, Görmüyormuşum hiç… Uyduruk bir alfabem varmış, Ne anladığım ne de anlattığım. Uyandım sen gelince, Herkese körmüşüm, Sağırmışım. Binlerce harf döktün içime; Yüreğim ardına kadar açılmış, Kürek…

Öyle bir an gelir ki, Yüreği biter insanın; Kırıp döktüğü masadan Düşen kalem batar ayağına. Yumrukladığı aynadan, Doluşan cam… Hiç biri de acıtmaz O’nun gibi. Bu kıyasıdır işte Aşkın. Acısı…

Ve ölür insan: Sevip yıkandığı O’na ölür. Kazılmış kuyu arar, Deliksiz dalmaya. Beyazlar içinde Boğazı düğüm, Gözü toprak; Kalbi taş, Gönlü mezar.

Gönlüne uzanan köprüm, Yaş tahtaymış. Bastım, İlk adımda düştüm En derin yerine yüreğinin.

Sabahına alarmını kurmadığım gece gibi seviyorum seni. O kadar çok.

Öyle kırık dökük satırlara gerek yok; Koy kalbini masaya, Göster çırpınışını. Kalkıp giderse de üzülme, En kötü ihtimal, “Masada kaldı!” der, Biz koşarız ardına.

‘Al şunu.’ der gibi, Yüreğime tutuşturdu gözlerini, Gülüşünü. Ve şimdi de gidişini.

Yıllardır uçup, daldan dala, Durmadan arar çağırırdı hep, Aşığıydım Guguk kuşunun: Aşuğuna olan Maşuğuna. Bulabildi mi bilemiyorum derken, Dün yine duydum o yanık sesini…

Bu zamana kadar duymuyormuşum, Görmüyormuşum hiç… Uyduruk bir alfabem varmış, Ne anladığım ne de anlattığım. Uyandım sen gelince, Herkese körmüşüm, Sağırmışım. Binlerce harf döktün içime; Yüreğim ardına kadar açılmış, Kürek…