Ayaz’dan:
Keşke
Ayakkabı kutularında sakladığınız paralar kadar
Değerim olsaydı benim.
Değeri yok mu sizler için
Benim gibi yedi doğmuş
Kırk günlük bir bebeğin?
Adımı “Ayaz” koymuşsunuz,
Yaşadığımız sefalete
Bir bebeğin adını
Ne güzel de uydurmuşsunuz.
Yaşadığımız ev ayaz.
Annemin elleri ayaz.
Annemin memesi ayaz.
Emdiğim süt ayaz.
Ve kundaklara sardığınız
Küçücük bedenim üşüyor, ayaz.
Ve sizin sıcacık yataklarınızda
Bilmem kaçıncı uykunuzu uyuduğunuz,
Benim ise buz gibi bir odada
Buz gibi bir yatakta
Canımı verdiğim o gece
Ayaz.
Ayaz’a:
Bebeğim,
Eğer hayırsever(!) bir babanın
Evladı olsaydın
Annenin gözyaşlarını görebilirdik hepimiz
Ve sen de ölmezdin.
“Çocuklar ölmesin” bebeğim.
Ne hayırsever(!) babaların evlatları
Ne de yoksul babaların çocukları.
İstemeyiz çekmesini küçücük çocukların
Babaların yaptığı hataları ama
Şimdi ölü bedeninle içine sığacağın
Ayakkabı kutularında saklanan paralardan
Daha değerli olmalı bütün çocukların hayatları.
Hayırsever(!) bir babanın evladı için ağlarken
Ayaz bebeğe duyarsız kalanları
Bilmem hangi beddualarla
Ve nasıl anmalı,
Anlamalı?
http://www.sechaber.com/hakan-s-telkes-ayazdan-ayaza/
