Unutma ki
Aynı göğün altında
Altın kadehlerini tokuşturuyoruz yağmurların
Saçlarımızı aynı rüzgarlar tarıyor
Ve aynı kuşlar ötüyor dallarında ağaçlarımızın
Gök kuşaklarımız aynı renklerde
Gülüşleri şehrimizin çocuklarının
Hep aynı
Aynı martılar
Aynı denizlerin üzerinde kanat çırpıyor sonsuzluğa
Eller aynı mendili sallıyor
Gözlerde aynı hasretin aynı gözyaşı
Limandan ayrılan gemilere
Aynı dilencilere aynı parayı veriyoruz
Şehrimizin fakirleri aynı soğuğu hissediyor bedenlerinde
Aynı şefkati gösteriyoruz ikimiz de
Aynı mevsimler aynı kışı getiriyor ayaklarımıza
Aynı sonbaharda dökülüyor zamanımız dallardan
Aynı ışıklar yarıyor geceyi
Aynı yıldızlar aynı idamların sehpalarında
Haykırışlar aynı
Haykırıyorlar aşka
Aynı
Her şeyiniz
Sevileriniz, özleminiz
Aynı
Fakat sizsiniz aynı uçurumların esaretinde
Aynı uzaklığa boyun eğen
Aynı acıyı çeken
Oysa aşk sizi bekliyor
Aynı kapının ardında
Kapıya uzanmayışlarınız bile aynı
Her şeyiniz aynı
Tıpkı korkularınız gibi
Çünkü
Korkularınız da aynı
