Tam da dün geceki şirket kutlamasının yorgunluğunu üzerimden atmak için yatağa girmiştim ki, her gece yaptığım gibi son bir kez Facebook ve Twetter’daki güncel bilgileri almak üzere Iphone’umu elime aldım ve bir arkadaşımın paylaştığı Cadde fotolarını görüp düşünmeden edemedim; nasıl birşeydi acaba Cadde’de Galatasaraylı olmak?
Müslüman mahallesinde satışa çıkarılmayı bekleyen salyangoz olmak gibi bir şey miydi, yoksa daha mı fazlası? Sırf Cadde’de bir evde oturmak isteyip, ama aynı zamanda Galatasaraylı olmakta direnen bir insanın daha mı azdı kültürel asimilasyonu, Almanya sokaklarında fink atan Türk gençlerine kıyasla?
Yani velhasılı bir türlü bu çelişkiyi anlamlandıramamış, ekseriyetle aklına böyle acayip şeyler takılan, hayatının hiç bir döneminde Cadde’de oturmamış ama yine de birgün orada oturabilme ihtimalini sevmiş, çocukluktan Galatasaraylı, babadan Beşiktaşlı biri olarak sizi bu ikilemle başbaşa bırakır, iyi geceler dilerim 🙂
