“Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum, yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar” böyle başlıyor o çok sevdiğim şarkının sözleri.
Ben de bir bahar günü karalamak yerine yeşillendiriyorum bu satırları.
İçimden böylesi geçiyor çünkü bu kez.
Biliyorum, farklı bir bahar bu.
Gülümsüyorum; mutlu, umutluyum.
Neden bilinmez, bir heyecan içimde.. Kelebekler uçuşuyor sanki yüreğimde..
İsteğim, kelebek ömürlü olmaması yaşadığım güzelliğin.
Bu bahar, başka bahar.
Biliyorum.
Dışarıda mis gibi bir hava, çiçeklenmiş ağaç dalları.
Güneş yüzünü utana sıkıla da olsa gösteriyor bize.
Bekledik onu, çok özledik; biliyor. Biliyor bilmesine de…
Zaman istiyor sanki, ondan bu bulutların ardına saklanmacaları.
Bekleriz biz, her daim olduğu bundan sonra da olacağı üzere.
Bekleriz, “yine yazı bekleriz”
Nasıl denir, nasıl anlatılır bilmem ben bahar.
Üzmek incitmek istemem onu, bu heyecanı.
Kırmak istemem içimdeki rengarenk, coşkuyla kanat çırpan kelebekleri.
Evet,
Bu bahar,
Başladı baharım.
Hazan, uzaklarda kal e mi?!
