Ben bir deli gibi..
Her aşkın sonuna koyulan noktayım ben, hasretin gibi.
İçtiğim her sigaranın dumanına sığdırdığım hayaller,
Ve son gördüğüm yerde seni beklemek sanki geleceksin gibi.
Ben bir deli gibi..
Yerini yurdunu kaybetmiş, acıları kendine meze yapmış;
Sakallarından geçmiş akan, bir gazete parçasına sarılmış,
Şarapçının şarabı gibi.
Sensizliğin bedeli gibi..
Hani her dakika yanımda olacaktın diye verdiğin sözlerin sonu,
Öyle bir yola çıkıyor ki karanlığın kuyusundan kurtuluş,
Her yer çıkmaz sokak ve her hayal ölüm.
Ben bir bitiş gibi..
Dökülen her gözyaşının hesabını soracağım günü beklemek,
Birlikte güldüğümüz sokak köşesinde pineklemek,
Seni sensiz sevebilmek gibi.
Ben bir yol gibi..
Sana çıkmayacak yolların ! dedikten sonra neyse demek,
Koşarken hızlı adımlarla bir anda tekrar emeklemek,
Bir kalbi bir kadının kalbine parsel parsel senetlemek gibi.
Ben bir türkü gibi..
Bir bardak demli çaya eşlik eden yağmur,
Kalemin sevdalısı sayfalar,
Bir devrin kapanışı gibi.
Ben yeni sevdiğin değil dimi ?
Farkındayım ve ölüyorum, biliyorum ne yazık ki.
Yürümeyi öğrettiğin ayaklarım topal şimdi;
Sensizliği öğrettiğin kalbim gibi.
Çok sevdim seni demek değil mevzu,
Asıl mevzu seviyorum ulan hala diyebilmek.
Özlüyorum seni, gururumu ! neyse dememek.
Her kurulan cümlenin sonunu cesurca getirmek.
Ben bir kurtuluş gibi..
Senden arınmak gibi, seni unutmak gibi ;
Artık seni sevmemek gibi ;
Ve biliyorsun ki, imkansızlık gibi..
Seni unutmanın imkansız olduğu gibi..