Ben seni özlemiyorum.
Başımı göğsüne koyduğumda aldığım ıtır kokusunu,
Ellerini uzatırken titreyen parmaklarını,
Bana bakarken dolan göz bebeklerini,
Konuşurken karışan kelimelerini özlüyorum.
Seni ben özlemiyorum.
Kokunu alan hücrelerim özlüyor.
Bir de titreyen parmaklarına dokunan ellerim…
Seni ben özlemiyorum!
Göz bebeklerinle anlaşan gözlerim özlüyor.
Tabii bir de kelimelerinde büyülenen kulaklarım.
Yemin ederim seni ben özlemiyorum.
Seni ruhumun zerreleri özlüyor.
Gelme istemiyorum!
Ben seni özlemiyorum.
