Gözleri kordu alevdi
Teni çölde bir yel
Dudakları kirpiklerle taşınmış bir yudum su
Ruhu siyahı def etmiş alabildiğine beyaz
Ve sanki olgun kıpkırmızı bir kiraz ..
Sesi uzaklardan anılar taşımıştı yeşili mavisi bol
Ve sessiz bir limanın deniz feneri gibiydi sözleri
Öyle karanlığın içinde aydınlık ..
Bir yel esti mavisi yosun tutmuş denizlerden
Ve beyaz üstüne bir damla kara düştü
Oysa kahveydi gözleri
Hemde benimkinden
Öyle candan öyle berrak
Öyle deli
Sanki Fırat ..
Bakışları insanlarla bilenmişcesine keskin.
Başı,bir kuş yüreği omzumda
Öyle ürkek ..
Yokluğu kale gibi buzdan
Öyle soğuk
Öyle ürkütücü..
Ve Tanrı onsuz bırakmamalı hiç birşeyimi
Hatta hüznümü …
