Bilinç Eskizi…

Eskizim silik, keyifsizim
Çizmek istemiyorum bu gece
Kelimelerin dansı, basit eğlence
Yükseliyor parmaklarım
Tıpkı Da Vinci, ben ve Gogh…
Yeni bi dünya keşfettim
Ortasına kendimi koydum.
Dizdim bütün sevdiklerimi yanıma
Aldım elime kalemi ve
Yatırdım kağıtları altına.
Düşlerim bir sel, aldı götürdü
Ters akıntı, yeni dünya çöplüğü.
Yazıyorum bu benim serbest ölçüm.
Perspektifim geniş ufkum dar
Simitler, martılar, aşıklar, aptallar…
Galata köprüsü;
El salla bak bu hüznün gürültüsü
Tekerrür senden ibaret, tarih halt etmiş
Verdiğim mücadele aynı savaş,
Askerim kuşanamadan kaybetmiş.
Benim dünyam, bu benim düzenim
“Novus Ordo Seclorum”
Bunlar benim tuvalime işlenmiş.
İç, kapanık, deli, ay ışığı, hüzün seli
Bu benim dizim, bunlar genel terimleri
Son darbe son çizim,
Aklım bi tablo, şiirlerimse eskizim.