Tuhaf şeyler oluyor ülkede. Televizyondaki haberleri seyrederken sanki büyülenmiş gibi hiç şaşırmıyor insanlar .Şaşırılması gereken o kadar tuhaf olaylar olurken diğer kanala geçebiliyor,uyuyabiliyor,sabah olunca yine hiç şaşırmadan işe gidebiliyorlar. öğle tatillerinde ,kısa molalarda ,internette bir haber gördüğünde yanındaki arkadaşına dönüp okudun mu bak yine ne demişler, ya da neler olmuş deyip biraz şaşırır gibi yapıyor,gözlerini kocaman açıp bu kadar da olmaz gibi bir şeyler deyip sonra yine işlerine bakıyorlar.Zamanın geçmesini bekliyorlar,zaman ilerliyor sessizce duvardaki saatlerde .
Tuhaf şeyler oluyor insanlar arasında.Kapı komşun bile düşmanın haline gelebiliyor veya çocukluk arkadaşını silebiliyorsun bir anda hayatından.Tahammülsüzlük yüreğine oturmuş lanetler yağdırıyor dört bir yanına. Dört bir yanın duvar oluyor kapanıyor gözlerine.
Düşman sinsice ilerliyor damarlarımızda.Her gün daha fazla kana bulanıyor içimizde.Bir çocuğun gözleri kapanıyor, yüreklerde zaman duruyor sanki.
Oysa zaman bizi duvardan duvara çarpıyor kemiklerimizi kırarken en ufa bir acı bile duymuyoruz. Düşünmeyi bıraktığımızdan beri..
