Bir insan düşünüyorum
Boyu ne kısa ne uzun
Gözleri zeytin kadar siyah olan
Bir insan bu.
Küçücük elleriyle yaşamı tutuyor
ve biz bu varlığa insan diyoruz…
Bazıları iyi oluyor
Ve bir lale gibi sarı
Ve güzel, eşi benzeri olmayan
Bir kişiliğe bürünüyorlar…
Bazıları eşi çok bulunan
Kötü bir kişiliğe bürünüyorlar
İnsan işte böyle bir varlık…
Bazen beyaz oluyor (iyi).
Bazen siyah oluyor (kötü).
Bazen de rengarenk olup
Belirsiz bir karakter sergiliyor.
Ve gene bir insan düşünüyorum
Saçlarını hayatın savaşının
Aklaştırdığı, elleri yük kaldırmaktan
Buruşmuş ve güçsüzleşmiş
Ve gözlerinde o hiç bitmeyen
Umudu olan insanı düşünüyorum
Ayakları yürümekten şişmiş
Bir insan düşünüyorum
Ve hep iyi olan
Sevgiyi taşıyan bir insan
Bu…
Bir insan düşünüyorum
Deniz kadar masmavi bir iyilik perisi
Saçlarını iyilik yolundayken aklaşmış
Bir insan düşünüyorum..
Şair: Cansu Porsuk (Mutlu Çocuk)
