Bir gecenin yarısının yarısındayım,
Benden öte yarınlarım var içimde.
Umut denilen kavrama çok uzağım,
Bir kışım siyah gibiyim gecenin en karasıyım.
Yol yürümekle biter değil,
Cefa gibi gülüşlerin artık.
Yeniden doğmuşum sanki,
Öksüzüm yetimim yalnızım.
Yalan gibiyim bazıları yarayım,
O durağın en sağında ki duvarım.
Bir bardak demli çayın demiyim ben,
Sade bir kahvenin kırk yıllık hatrıyım.
Sahi ne oldu o yalanlara ?
Kimin bedeninde söner sigara misali.
Acı gibi değil bu ateş sanki,
Yandım söndüm yanmaktan yılmadım.
Böyle değildi bizce bizin içi,
Bizden sonra biz gibiydik yine.
Çocuk gibiydik kimilerine göre,
Toz pembeydik beyazdık.
Hangi kötünün eli değdi bize ?
Neden bu denli karardık.
Siyah olduk ziyan kaldık,
Biraz gülerdik biraz ağlardık.
Şarkı değildik türkü varken,
Bağlamanın teline değerdi saçların.
Şiir gibiydi yıldızları anımsatan bakışların,
Tellerini kopardık yıldızları kararttık.
Çiçek bahçesiydik gülüşmelere şahit,
Her çocuk adımlardı üzerimize.
Yılların yılında ufak bir hikâyeydik,
Çiçek öldü kuruduk döküldük sarardık.
