ben birisini sevmiştim çok güzel kendime yakıştırdığım bir kızdı konuşmaya başladığım zaman kalbim çok hızlı atıyor gözlerimi ondan alamıyordum nur gibiydi onu gördüğümde heyecandan konuşamıyordum bile ama sadece arkadaş olabilmiştim cesaretim yoktu sevdiğimi sölemeye evet ben korkaktım kendimi korkusuz biliyordum ama hayattaki gelmiş geçmiş en büyük korkak bendim aslında ama bu bir hataydı cesur olmalıydım söylemeliydim sevdiğimi yapamadım ve herkes gibi birgün uçtu gitti ellerimden bende hem onu kaybetmenin hemde korkaklığımın acısıyla baş başa kalmıştım en kötüsü hayatına giren o erkek arkadaşı beni silmesini istedi ve hiç acımadan silmesiydi
