7 numaralı evin puslu duvarlarıydın sen
Mazlumun ezilenin hakkını kalemiyle savunan sen
Hasretiyle yanıp tutuşan aşkınız biz
Aşkından prangalar eskiten Ahmedleriz biz
”Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır” derken yanıp kavrulan seniz biz
Kaleminin kırılmasına göz yunmayan senleriz biz
Aşkın leylasını bize anlatan
Ah leylim leylim diyerek seni anan biz
Ankara’nın 91 inde yıkılan bedenin
Ahmet Önal diye yazılan mezar taşınız biz
Dillere destan olan Leylaya aşkınız biz
Bitmek bilmeyen vatan sevdanız biz
Biz Kalplerde yaşayan Ahmed Arifleriz…
