BİZ HALA BEKLİYORUZ

Burada oturuyorum
Zamanın ince köşesinde
Ücra, yitik ve herşeye uzaktan bakan.

Ve deniz, Şiiri onu sürekli takip eden bir kadın gibi
İzlenilmekten, ve yerli yersiz donulmaktan her daim hoşnut.
Gittikçe kutsallığını yitirmiş annelikleri ve
Kum tepeleri gibi zamanda dağılan saçlarıyla,
Sürekli çoğalıyor kadınlar.
Ne çok anne oldular.
Ve benim anne çarşaflarım yorgun artık.
Burada oturuyorum
Zamanın ince köşesinde

Ücra yitik ve her şeye uzaktan bakan

Kafam da bin bir türlü debdebe
Ve bitiyor Eylül de,
biz, hala bekliyoruz
Avuçların da sularla gelecek çocukları
Sarı, kıvırcık saçları süt dişleriyle,
dizleri yaralı koşmaları,
ve sık nefesleri
terli sırtları ve ılık suları.
Burada oturuyorum
Zamanın ince köşesinde
Ücra, yitik ve herşeye uzaktan bakan.

Saman Alevinden bir zaman
ve biz hala bekliyoruz.