Oturmuş gökyüzünde hayatıyla oynuyor küçük kız
Saçları omuzuna dökülüyor
Gözleri mavi semaya akıyor
Bir de mutsuz oluyor üstüne
Kaybolmuş küçük kız
Duyuluyor alt kattan çığlıkları
Yakarışları, siliniyor hatıraları
Ağlamak istiyor, ağlayamıyor
Yaşama aldanmış küçük kız
Hayatın akışında yıpranmış
Bazı hatalar yapmış düşünmeden
Yapayalnız kalmış hiç istemeden
Ne kahraman
Ne de korkak olmuş
Uğrunda denizleri aştığı,
Hayatını tükettiği hedefinden korkar olmuş
Derken bir şairle karşılaşmış
Sonra bir çok şeyin farkına varmış
Sabaha karşı bir karar almış
Artık mutsuz olmayacakmış
Yalnız değilsin küçük kız
Şairlerin var elbet…
