Niye üflersin, niye?
Kapkara şu geceyi aydınlatan muma?
Kıymetsiz ömrüne kıyasla, kıymetli her saniye,
Bir bak etrafına! Kafanı niye gömersin ki kuma,
Niye üflersin anlat, niye bu köhne zihniyet?
Karanlığa vurgunsan, artık maval okuma,
Niye üflersin, karanlığa gömülmeyi niye istersin?
Üfle..üfle sen muma,
Üfledikçe harlanan gönüller var, artık serbestsin,
Ama şuna bir son ver daha fazla okuma,
Zehrini saçma, gönüllere dokuma,
Elbet aydınlatır, kimi yüreklerdeki saklı nâr’da,
Karanlıklardan bunalanlar üflediğini anar da,
Mumları sönmüşler, nârlarıyla yanar da,
Üfledikçe üflediler, olduk yanardağ.
2 comments
Tebrikler ederim güzel bir şiirdi,selamlarımla.
Teşekkür ederim.