Günler aydınlık olur ama
İçimdeki karanlık ne zaman
Işıkla buluşur bilemem
Kara bulutlar başımızda
Dolanırken,
Yağmurlar gözlerimde
İçim ölürken gülemem
Umudumu bağlamışım
Kuşların kanatlarına
Vurulmuş yaban ellerde
Varıp yarasını saramam
Benim acım bana bile fazla
Kalem düğümlemdi
Yazacaklarım kaldı
İçinde, sayfalar sararmış
Yalnız bırakın der gibi
Bende yer yok
O süslü püslü cümlelere
Rüyalarımda kaçmış zaten
Sabahlara kadar nöbetteyim
Yakalayabilirsem eğer
Güneşi yüreğime hapsedeceğim…
