Köklendi yürekte acılar,
Bundan mı geçmez sancılar
Nerede kaldı beklediğim baharlar
Beklediğim umutlar
Küllenmez bendeki sevdalar
Bu yüzde mi ruhum ağlar?
Zamanda olmuyor ilacı
Sanki içinden alınmış dermanı
Dünya’nın ömrü uzunmuş
Fakat içimdeki dünyanın
Her gün kopuyor kıyameti
Kimse görmüyor, duymuyor
Yanıyor içten içe
Soğuyor kabuk bağlıyor sonunda
Sessiz , sedasız…
