düş perisi diye bir şey varsa gerçekten.
bize çocukluğumuzu geri versin.
uçurtmanın kuyruğuna takılmış
toz pembe bulutlarımız olsun
yüzümüzden hiç silinemeyen
masum gülüşümüz
annemiz sarınca geçen
yaralarımız olsun.
umudumuz hep güneş gibi
parlasın
karanlık nedir bilmeyelim
yarım kalmasın hayat
kör bir kurşunla
son gördümüz renk
o beyaz ışık olmasın…