Hala anlamaz insanlık duymaz kulak görmez gözler
Sevdasız dünya çöl gönüller kurumuş laldır sözler
Hala bekler insanlar sihirle mucizeyle pak günleri
Mucize insandır yok sihir’e gerek bekleme düşleri
Düş sende pak günler sende yeter ki gönülde iste
Mezar kadar karanlık sessiz gönül yıkılsın o nefiste
Bir düş kur insanlık için âlem düş insanlık görsün
Bakan gözlerinle gönlünle istemezsen sen körsün
Gövdene güvenme Kafdağı kadar yüksek sanma
Bir zerre iyiliğin yoksa boşsun kendini boşa yakma
Sancılarından zevk alma bitiyorsun sensizliğe koşma
Sensizlik bizi mahkûm etmektir yokluğuna koşma
Ey yâr neyin varsa terk et aşk’a benimle beraber gel
Yoksa yokluğum yokluğun boğacak geliyor yoklukla sel
İsterim aşkla gönüller evler olsun gülümserken şad
Mahşeri yaşamak yerine aşkı yaşayalım edelim yâd
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren
