Susmalarınla başlayan şeyler vardı
Eksilmeye başlardı soluk boyalı duvarlardaki
Huzurdan çerçeveli resimler
Çamurlu sokakların çocukları
Bazen istedikleri şeyin peşinde koşarlardı
Sen görmedin ama
Adını duyunca terleyen eller vardı
Küçük hanım!
Bazı çok hücreli duygular
Üstüne basmadan da öldürülebilirdi
Üzgünüm, şakakların başkalarının
Tam senlik eller sana el sallayanlardı
Sen aynı sandın ama
Adını duyunca değişen bir ritim vardı
Sayfalar kopardı
Tek tek
Yalnızlık tek başına iktidarsızlıktır, küçük hanım!
Ve bir takım düşler oynardı
Soluk boyalı duvarların çatlaklarını kapatabilecek cinsten
Oynardı bizimle tanrılar
Yarım bir resmin karşısında dikilmiş bir anı
Hesap sorarken masalın ana karakterine
Kusura bakardı mekanda eksilmiş kadehler
Çalmakta olan plak aniden susardı
Başlar dönerdi yolundan
Şeritler mesafe kusardı
Uçurum kenarında kıyaslanacak şey değildi
Olmak ya da olmamak
Shakespeare keyfine düşkün adamdı
Güneş batıyor küçük hanım
Sümüklü mendiliniz sizde kalsın
Grip de bir zamanlar sağlam hastalıktı.
