Gel demiştin bana Eylül de
Solmayan yüzünle gel demiştin güller vardı gamzende
Belki severim demiştin o günün bir(için)inde
Kaç mevsim geçti sayamadım Eylülle
Şimdi geldim eylülde solmuştum bende eylül gibi haliyle
Gülüşünde yoktu solmuştu senin o gülen gamzende
Ne sen ne ben kalmıştık yolun üstünde
Ayrı ayrı yoldaydık seni gördüğümde
Bize ait tek solan mevsimiyle kalmıştı bir Eylül
Bundan dolayı gül bahçemiz soldu ötmüyor bülbül
Ağlama sende teselli bul solma eylül gibi ey gönül
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren
