Hiç gitmeyecek sanıyorsun
Sonra gidiyor, yalnız kalıyorsun
Aşkın doruğuna, yalnızken ulaşıyorsun
Özlemin aşkı korlaştırdığını anlıyorsun
Yeminler edip unutmaya dair sözler veriyorsun
Şimdi ‘geliyorum’ dese, kapıyı aralayacak olursun
Kimseye anlatamıyor, şiirlerinde yazıyorsun
Eğer yaşamak buysa, evet, yaşıyorsun
Belki de nefes almayı yaşamak sayıyorsun…