Dünyaya geldim geleli
var oluş sebebim yok gibi
hızlandırılmış hayatta
bir ordayım, bir burda
Düz yolda yürürken bile
takıldım düştüm
ağlayamadım.
avuçlarım kanadı
tutunamadım hayata
sarsamda yaraları zamanla,
korktum tekrar sarılamadım
acıdı canım.
dört duvar arasına saklandım.
ne prangalar var beni bağlayan
ne de kilitli kapılar
dışarı çıkmama engel olan halbuki
gönüllü mahkumiyet benimki
ömür boyu.
