Bazen acılarımız bizi yakarken, geride kalan küllerin yakıcı ateşini bilmeyenler,bu halimize uzaktan bakarak,sönen küllerin etrafında şenlik ateşi yakarak,acıların kendilerine ulaşamayacağı savı ile o an baş başa,başkalarının acılarıyla mutlu olmayı sürdürür, ta ki o acı sinesine saplanıncaya kadar! Bu belki acılardan ve kendisinden bir kaçış yolu olarak bunu görenler,bu kaçışın mümkün olamayacağı gerçeği ile o an şoka girer ve yıkılırlar!İnsan kendine yeterken,yetmeyeceği savı ile bu yeterliliği insanların acısıyla alay ederek çıkaranların akıbeti daha şiddetli acılarla olacaktır.
Varoluşuyla, dünyayı süslemesi gereken insan,var olan süsü bozarak önce kendine sonra insanlığa ihanet ederek, savaş çıkarmaya yıkmaya devam ediyor.İnsanlık için yıkıcı sonuçları gözle görmezden gelenler,yıkımla önce kendini sonra insanlığı yok etmiyor mu?
Bazen açıklamaların ne açıkladığını anlamazlıktan gelerek,kendi ürettiğimiz çarpık olan doğru ile alakası olmayan savların doğru olduğu hezeyanı içinde, hayatın sahnesine çıkarak kendimize verilen rolü değiştirerek,oyun oynamaya çalışırız,aslında oynadığımız bir oyun değil, kendi trajedimizden başkası değildir!
Hayatın bize verdiği çatının altındaki evde yaşamamızı isterken, bizler hala başkalarının evlerinde ve çatılarında gözümüz kalarak,bunu elde etmenin vicdanları yaralayan saldırılarla almanın peşindeyiz, yoksa savaşlar neden çıkıyor,hayatın verdiğine sunduğuna razı gelenlerden olsak bunca kanın akmasına ne gerek var ki? Bizler bu toprağa bereketlensin diyerek bereketli tohumlar ekerken,bazıları genetiği değiştirilmiş vicdansızlık ekerek, kendini tatmin etmenin hala peşinde,bunca zulmü yapanlar geçmişte izi kalmamışken,hala bu sapkın düşüncesizlikleriyle bir iz bırakmanın hezeyanı içinde gerçeği görmeden hayatlarına devam ediyor.
Diyeceksiniz ki iyiler nerede,iyilerin bunca pisliği kanı temizlemesi bir anda olmaz,iyiler yolda ve sessizce usul usul bunca zulmü bitirmek için mücadele ediyor.İnsanlığın güneşten faydalanmaması için karanlıklara gömmek için çalışanlar, kendi karanlıklarını görmeden, iyilerin sayesinde karanlıkların dibine gömülüyor,inanmazsanız açın tarihe bakın,o karanlık vahşetle dolu o vahşilerin sonlarını görerek, derinden bir oh çekerek,iyi ki iyiler varmış yeryüzünde demek için , vesselam, selamlarımla.
mehmet aluç