O koskoca yazdan sonra ilk yağmur düştü bugün Antalya’ya. Günlerden 17 Eylül. Oysa ki Esra’yla daha dün kapatmıştık deniz sezonunu. Satırlar yine seni anlatmamı bekliyor benden. Şimdi beraber oturduğumuz banklar, kahkahalar atarak geçtiğimiz yollar, beraber dinlediğimiz şarkılar sana çok uzak kaldı. Artık bu şehirde olmaman bugün yaktı henüz canımı. Hani her yağmur yağdığında şemsiye olmazdı yanımda benim ceketimin altında saklanırdık sonra birlikte hastalanırdık ya. O günler düştü aklıma. Anlaşılan zor bir kış beni bekliyor. Ama senin canın sağ olsun.
Bir gün yine güneş doğacak nasılsa. Gittiğin gibi geri geleceksin. Tıpkı insanların kış mevsimine alışıp yaz mevsimine birden girmesi gibi bir şey olacak gelişin.
