Türküler yakılacak ardından küçük bedenin gibi.
Yolda görsek deli midir nedir deyip kaçacağımız ağıtlar da cabası mezarının başında.
Yakmasalardı da kurşuna dizselerdi daha az acı çekerdi diyen annene ne demeli peki.
Onun çektiği acıya hangi cennet eşdeğer.
Hangi ceza yeter hesap sormaya soysuzlardan.
Belki bir sevdiğin vardı kim bilir.
Gözlerine dolu dolu sevgilerle baktığın.
İnsan olmayan hiçler yüzünden o bile utanıyor erkekliğinden.
Üzülemiyor, hormonlarına küfrediyor belki de…
Tanrı hiçleri yok, bizleri sabırlı, büyüklerimizin adalet anlayışına duyarlı kılsın.
Tek ümidimiz bu ardından.
Ha birde merak etme ardında kalan kadınları ve küçük çocukları.
Tedavi edecek sınıf arkadaşların tüm kişiliği bozukları.
GÜZEL YÜZLÜ, İYİ KALPLİ KIZ’A İTHAFEN
