Hafıza ve Sarhoşluk

o güne değin sonsuza dek içeceğime dair sözler verdiğimi hatırlardım
bazı zamanlar geri dönülemez hatalar yaptığımın farkına varırdım
farkına vardığım ana dek her şeyin mükemmele yakın olduğunu sanırdım
kusursuz bir cumartesi akşamı gibiydi her şey
fakat ertesi gün güneş pazar günü için hiç doğmadı

günlerde kaybolan haftalar gibi hissettiğim zamanlardı
zamanların akrep ve yelkovanla alıp veremediği bir mesele var gibiydi
peşinden “saniye” gibi sürekli koşturup es geçen, yakalayamayan postacı gibi
gibilerin eskidiği, özlendiği günler gibi
kavuşamadım bir türlü
gibi gibi

uzanıp tutsam gökyüzünün ellerini
ertesi gün hiç yağmur yağmaması dileklerimi iletirdim
ertesi gün güneş açsa gül yüzünün gülümsemesini görecekmişim
gibi

alkole dayanan her istek
alkole adanan her söz
alkolle çizilen her bilek
seni bana geri getirmedi

günlerin suçu yok
hafızama adanan bir suçlu yok
tek suçlusu benim bütün bu yaşananların
yaşanılamayanların

alkolden öte sevdim seni kadın
bütün sarhoşluğumu alıp götürse de gözyaşlarım
seni adını asla unutmayacağım

gönlüme seslendiğim en güzel haykırışımdın, haykırışımsın..