Kâh deli rüzgârınla savrulurum
Kâh dizlerinde uyurum geceler boyu
Oysa yıllar boyu
Düşleyemez bile niceleri
Benimse yüreğim durmaksızın seni heceler
Şiirleşelim birlikte
Ağlıyor sebepsiz yere geceler
Kalpten kalbe akış mı aşk
Sevecen-utangaç bakış mı
Eski-sararmış bir takvim yaprağında çakılıp kalış mı
Ne kadar gidersen git, hep “O”na varış mı
İçinde bir yerlerde tükenmeyen sızlayış mı
Okyanusun en dibine hiç düşünmeksizin dalış mı
Dördüncü dereceden yanış mı
Donuk-şaşkın-vakitsiz öylece kala kalış mı
Susarak-gülerek-hiç gelmeyerek-geçip giderek iz bırakış mı
Şiir kokulu “O”nsuz düşlere sarılış mı
Yoksa
“O”nun kokusunun sindiği şiirlere sığınış mı
Mucize gibi içinde saklayış mı
Hırçın-derin-muamma bir sele kapılış mı
Ökseye tutulmuş kuşlar gibi çırpınış mı avucunda
Kalan son dermanınla en son haykırış mı?
