https://www.youtube.com/watch?v=uIvLmqkH-MQ&feature=youtu.beVe telef oldu o susmalar bir yokluğun içinde
telef oldu bakışlarımız,
dil ucuna gelip geri itilen kelimeler, telef oldu.
He desen gülüm,
he desen Dert demez,
diyar dinlemez izini sürerdim fısıldayışlarının.
Evvelce verilmiş cevaplara Hala ve şuursuzca aynı soruları soruyorsam
Bu benim arsızlığım değil,
Terleri anlında her silindiğinde tazelenen bir yabancının,
paslanmaz ve kir tutmaz bekleyişi
He desen gülüm, bir he desen Dünyamı orta yerinden yırtar,
içini imsakların doldurduğu gözlerinin o siyah aydınlığına bastırırdım gözlerimi
Parmakların, İncelip dar zamanlarımın üzerinden,
Dakika aralıklıklarıyla bekleyişlerime değiyor, göğsümde ki yarıkların ve çıbanlarımın üZerinden.
Seni bir kış vakti, dinlemeye yelteniyorum tüm o cılız seslerinin içinden
Donmuş bir toprağa ekilmiş bir tohum gibi umudum
Sonra sesin diyorum,
bir güneşe benzemeli
Sesin,
ısıtmalı bütün buz girmiş Evren’imi .
Sesin diyorum, Ve sonra yine sesin,
Güneşler içinden bir ses olmalı nefesin.
Yusuf Sinan
