Seven insan için zordur her şeyden vazgeçmek. Bir zamanlar verilen sözler mutluluk sebebiyken, o sözler senin canını yakabilir bir gün. İçinde barındıramadığın nefretin çıkar ortaya. “Madem böyle olacaktı niye sevdin.” diye sorarsın kendine ama nafile. Kimse sevmeye başlarken “bir gün gelecek unutacağım.” hissiyle başlamaz… Zor gelir insana; bir nefesiyle huzur bulduğu insanın, gün gelip tek sözüyle seni darmadağın etmesi. Beklemeyi bile aşktan sayarsın. “Bak ben hâlâ gitmedim, gidemedim.” dersin. Bu da nafile… O insan beklediğin yerden çoktan geçmiş ve bir kalbe varmak üzeredir çünkü. O kalp bir zamanlar nasıl senin için attıysa, şimdi başkası için atacak. Ama sen her şeye rağmen hep iyiydin, iyi kalacaksın. Ve onun mutluluğunu istemekten öteye gidemeyeceksin…
