Son sozunu soyledikten sonra arkasina bakmadan gitti kalbimin paramparca oldugunun farkinda değildi.
O gittikten sonra yagmur basladi gozyaslarimi saklamak icin. Gozyaslarim, yagmur ve ben yurumeye basladik sonra kosmaya icimdeki yangini sondurmek icin deli kostuk hep beraber. Yagmur dindi benim icimdeki yangin dinmedi.eve geldigimde butun giysilerim sırılsıklamdı onlarida cikardim yeni doğmuş gibi çırılçıplak. Oturdum dîşardaki kalabalığı izledim neden baskasi icin kalbim oyle carpmiyordu? Kimse onun baktigi gibi bakamiyordu, onun gibi kokamiyordu biliyordum o gittmisti ve bir daha donmeyecekti bense hayatim boyunca herkeste onu arayacaktim.. buna bir son vermeliydim telasla tuvalete kostum istedigim seyi bulumadim sonrada mutfaga kesici bir seyler aradim buldugumda ilk kez gormus gibi baktim ve rahatlama hissetttim bu sey beni butun ruhsal acilarimdan kurtaracakti ebedi koseme gecti ve son kez tanriya dua ettim, su an mutlumuydum? evet mutluydum acilarim dinecegine emindim canim biraz acidi fiziksel acinin ruhsal acinin yaninda bir hic oldugunuda ogrenmis oldum. Sicak kanim butun ellerimi bir sure sonra bilincimde koyabolmaya basladi son kezde onu dusumdum. Gülüşü aklima geldi bende gülümsedim. Bu mutlulukla gozlerimi son kez kapadim.
