… Zordaydım, Sert adamlar rehin aldılar bileklerimi Munis insanlar haydut huzurunda yargılanırken Hâl çaresini bulup Korkaklık pahasına oralardan civa gibi aktım, Yaşamak için doğru olanı kaçmaktı. İntikam beslemektense Geçmişten kaçınıp hayaller kurdum Kuşaklar büyüttüm o hayallerin içinde Acımı içime atıp Tırnaklarımı kanatırcasına sustum feryatlarımı Bir nevi suça teşebbüs etmekti topluma gerçekleri anlatmak Kesinlikle benim en büyük yanlışım Hep, sigara içmeyenlerden ateş istemekti Her işim yorucu uğraşlar ülkesi Tabutuma çivileri çakmak taşlarıyla çaktım. Sevginin kıtlığına yakalandım derken İkisi isterik, üç dul öptü beni rüyalarımda Gündüzleyin bir koşturmacadır gitti Kirlenen çarşaflarımı değiştirmekten yıldım Onlar anlatırlar ama ben hiç bahsetmem Marifetmiş gibi ilk çocuğuyum annemle babamın Tek değil... Ben zaten hiçbir güzel konu bahsinde tek olamadım. Süslü çarşıların ve yalanların aksine ''Her kişi'' niyetine kılınan namazlardan geliyorum Ve; Azarlardan, Adamlığıma göz değen nazarlardan, Pazarlardan, Bozkırlardan... Bakır tasların dolmazlığıyla büyüdüm Korkmuyorum ulan işte, Korkmuyorum baskıyı dayatmanızdan Ve işkenceyi doğurmanızdan Gövdem mertçe mazlumlara siper Alayınıza hodri meydan!
