peşi sıra kabusa boğuldum
yetemedim
yetişemedim
uyanmaksa intihar gibiydi
her an olduğum yerden ruhum kayıp düşebilirdim
bir rüya aradım tutunmak için
bulamadım
neyse ki pek yüksekte sayılmazdım
en fazlasıyla kaburgalarım kırılırdı
sonra uyandım
farkında olmadan dişlerimi sıkmışım
köpek dişlerim sızlayınca anladım
çarşafa iki damla düşü
bu kanıksanmış bir doğa olayıydı
eskisi kadar aldırmadım
tavanla göz göze geldim
ardından tavan üzerime geldi
gözlerimi yumdum
hiçbir şey hissedemiyordum
beynimde sadece iki duvar arasında sıkışıp kalmış
canlı, kanlı ve ruhsuz bir bedenin tasviri vardı
bir umut
yeniden açtım gözlerimi
darmadağınık oda yerliyerindeydi
tavan yerindeydi
taban yerindeydi
yatağımda doğruldum ve bir sigara yaktım
e ölmeye bir yerden başlamak gerekiyordu
