Parçalanmış birkaç şarkı hâlâ kulağımdadır
Biraz dokunur yüreğime
Sonra kaçar, iki katlı, bahçeli evimizin sessiz salonuna
Nasıl bu kadar yüksek sesle bağırır sokaktan geçen satıcı
Bir kalbim var, bir kalbim, kalbim ve kalbim
Başını pencereden dışarı uzatır sokağın başucunda oturan kadın
Bozulmasın altı parçalı bu duygu takımı
Dikkat et, bozulmasın diye bağırır toplum aşığı
Nasıl da güzel saklanırdık sen ile ben
İki katlı, bahçeli evimizin güneş alan odasına
Sabah olmadan uyutabilmişizdir belki çocukları
Biz okumaktan emekli, onlar emeklerken okur olurdu
Ve benzeri ve benzeri hayaller
Kurardık insan içinde ve benzeri
Konuşamıyoruz, asıl olan bu
Biraz dokunur yüreğime
