Aşk dediğimiz döngüde bazı kusurları görmezden gelmek mutlu olmak demektir. Çünkü hayal dünyasında yaşamıyoruz, her şey istediğimiz gibi ilerleyemez. Herkesin kafasında hayal ettiği bir kahramanı vardır evet ama bunu yeterli ölçüde hayata geçirmek kâfidir. Yani ilişkiniz sevgi, saygı, anlayış ve beraber gülebilmek gibi eylemler içeriyorsa ve siz yetinmiyorsanız Allah’ınızdan belanızı istiyorsunuz diyebilir miyiz? Hep daha fazlasını isterseniz mutlu olamazsınız. Hem düşünsenize bakalım şartlar kendisini gösterebilmesi için uygun mu? Ben eminim ki karşı tarafın sizinle yaşamak istediği bir çok an vardır. Her şey hemen olsun istemek bencilliktir. Her ilişkide durağan dönemler olmak zorunda. Bir şeyleri yoluna koymadan (özellikle iş ve para) gerçekten verimli olabileceğinize inanıyor musunuz?
Birilerini yargılamak ve kırmak çok kolaydır. Peki siz karşıdan beklediğiniz davranışları kendiniz sergilediniz mi? Bence hayır. Örneğin muhabbet edemediğinizden şikâyet ediyorsunuz diyelim. Zaten bir süre bir çok konuyu konuşacak kadar iletişim halindeydiniz. Ya sonra? Konular mı tükendi? Hayır. Sadece sürekli konuşamayız. Sürekli film izleyememek veya sürekli yemek yiyememek gibi. Hepimiz muhabbetin karşılıklı yapıldığını biliyoruz. Yani bu durumda karşı taraftan beklediğiniz özellik sizde de mevcut değil. Sevdiğiniz insandan beklediğiniz herhangi bir şey mesela kitap okumasını istemek. Evet çok normal. Peki siz kendiniz kaç kitap okudunuz? Aaa zamanınız mı yok? Tüh yazık.
Mesela benim bir yakın arkadaşım vardı. Her şeyi paylaşırdık. Hayatında hiçbir şey istediği gibi gitmiyordu. Mutsuzdu. Ve bu durumdan çok şikayetçiydi. Fazla asabi, gülmeyi pek bilmeyen bir tipti. Cafeye giderdik, öyle bir “iki çay versene” derdi ki oturmaya gittiğimizi bilmesem garsonu dövmeye gittik sanırdım. Her neyse ne kadar dile getirmese de sevgilisinin onu sürekli güldürmesini istiyordu. Hayatındaki tüm mutsuzluğu onun yok etmesini istiyordu. Gülmeye çok hasret bir çocuktu bunu biliyordum. Tabi ki iki kişi gülebilir eğlenebilirdi. Ama devamlı olmasını istemesi karşı tarafa haksızlık değil miydi?
Velhasılkelam beklentilerinizin olmasını takdir ediyorum. Fakat bir yerden sonra namaz kılmayan bir annenin çocuğuna namaz kıl demesi gibi anlamsızlaşıyor.
Şimdi soruyorum size: Bana bencil olmadığınızı söyleyebilir misiniz?
